تو از باغ نرگس فریبا تری 

 ز لبخند خورشید زیباتری 

تو آن شعر نابی که حافظ سرود 

 ولی از غزل هم تو گویاتری 

دانی که به دیدار تو چونم تشنه

هر لحظه که بینمت فزونم تشنه

من تشنه ی آن دو چشم مخمور توام

عالم همه زین سبب به خونم تشنه

«حافظ

زاهدی پرسید از فرزند خویش  

هیچ میدانی مسلمانی به چیست 

صدق و بی آزاری و خدمت به خلق 

هم عبادت هم کلید زندگیست 

گفت زین معیار اندر شهر ما  

یک مسلمان هست آن هم ارمنیست

عشق درگیر غروب را درد است                              باز هم طلوع ماه را عشق است

ای از خانه ز خم و گریه                                       غربت بغض گشا را عشق است

ای از آب و هوای بی عشق                                      بادبان ناخدا را عشق است

اهل بی مرز ترین دریا باش                                     اهل همه جا را عشق است

از غزل باختگان می ترسم                                      شعر های بی هوا را عشق است

ای قشنگ ترین سازها و آواز ها                               روزهای بی عزا را عشق است

"آنها را دوست دارند!"

احساس گناه یعنی،حذف کردن اراده خداوند در زمین!

.

.

حتی لحظه ای!

                               حتی لحظه ای!

تصور نکنید که،

         تولدتان تصادفی بوده است!

عملی اگر کاشتی "عادتی"درو خواهی کرد!

عادتی اگر کاشتی"اخلاقی"درو خواهی کرد!

اخلاقی اگر کاشتی"سرنوشتی"درو خواهی کرد!