با او بگو حکایت شب زنده داریم 

 با او بگو چه میکشم از درد اشتیاق  

  شاید وفا کند بشتابد به یاریم

تاکسی ازجان شیرین نگذردفرهادنیست 

 عاشقی مقدور هر عیاش  نیست 

   غم کشیدن صنعت نقاش نیست   

     فانوس به دست کوچه دیدار است 

    آنگونه تو را در انتظارم که اگر 

    این چشم بخوابد آن یکی بیدار است  

نگو بار گران بودیم و رفتیم 

نگو نامهربان بودیم و رفتیم 

نگو اینها دلیل محکمی نیست 

بگو با دیگران بودیم و رفتیم

نگهی کردی و از خود نگرانم کردی 

نگران پیش نگاه دگرانم کردی 

من نظر باز نبودم تو به یک چشم زدن  

در چرا گاه نظر چشم چرانم کردی

ای عشق پس از تو نان من اجر نیست

بی تو دلم از دریغ و حسرت پر نیست 

تو قسمت من نه مال  مردم بودی

 قربان دلم که مال مردم خور نیست 

تو از باغ نرگس فریبا تری 

 ز لبخند خورشید زیباتری 

تو آن شعر نابی که حافظ سرود 

 ولی از غزل هم تو گویاتری 

دانی که به دیدار تو چونم تشنه

هر لحظه که بینمت فزونم تشنه

من تشنه ی آن دو چشم مخمور توام

عالم همه زین سبب به خونم تشنه

«حافظ

عشق از ازلست و تا ابد خواهد بود 

جوینده عشق بی عدد خواهد بود        

                   فردا که قیامت آشکارا گردد          

                 هر دل که نه عاشق است رد خواهد بود

سنگ حرمت قبله ی پیشانی هاست 

همسایگی ات فخر خراسانی هاست
 

ننداخته تاس جفت هشت آوردیم
 

این قاعده ی قمار ایرانی هاست

 به غم کسی اسیرم که زمن خبر ندارد 

عجب از محبت من که در او اثر ندارد 

غلط است هر که گوید که به دل رهست دل را 

دل من زغصه خون شد ،دل او خبر ندارد 

قدیمی و طلا چاپی تو ای دل 

میان عاشقان تاپی تو ای دل 

صدایت رونق تالار عشق است 

    مگر موسیقی پاپی تو ای دل 

تو از دشت وفا یاد مرا گیر 

سراغ داغ فریاد مرا گیر 

قدم نه در کویر دیدگانم 

ازین نامردمان داد مرا گیر

 عشق‏ است ، بیایید خیانتنکنیم  

    با غیر رفیق خود رفاقت نکنیم 

   عشق است، نه عادتی که هر روزه شود 

عادت بکنیم به عشق عادت نکنیم  

روزگاریست در این کوچه گرفتار توام 

 با خبر باش که در حسرت دیدار تو ام 

 گفته بودی که طبیب دل هر بیماری 

پس طبیب دل من باش که بیمار تو ام

دریای سپهر را به جوش آوردیم

چون با تو خروش و جوش ما درنگرفت

رفتیم و زبانهای خموش آوردیم

دلم برای کسی تنگ است که آفتاب             صداقت را به مهمانی گلهای باغ می آورد

گیسوان بلندش را به باد می دهد                 دست های سپیدش را به آب می بخشد

شعر های خوشی چون پرنده ها می خواند

عشق درگیر غروب را درد است                              باز هم طلوع ماه را عشق است

ای از خانه ز خم و گریه                                       غربت بغض گشا را عشق است

ای از آب و هوای بی عشق                                      بادبان ناخدا را عشق است

اهل بی مرز ترین دریا باش                                     اهل همه جا را عشق است

از غزل باختگان می ترسم                                      شعر های بی هوا را عشق است

ای قشنگ ترین سازها و آواز ها                               روزهای بی عزا را عشق است

را عبادت نمی کنم.

استاد به انتهای کلاس رفت و به ان دانشجو گفت : ایا مرا می بینی؟

دانشجو پاسخ داد : نه استاد ! وقتی پشت من به شما باشد مسلما شما را نمی بینم.

استاد کنار او رفت و نگاهی به او کرد و گفت : تا وقتی به خدا پشت کرده باشی

او را نخواهی دید !

خدایا ...

با همه ی فاصله‌ای که از تو گرفته‌ایم ...

هنوز هم ، چقدر به ما نزدیکی ...

ولی چقدر مثل بادبادکی

نخ تو ،توی دست های من

ولی همیشه بی اجازه میروی

سراغ ابرهای پشمکی....سراغ آفتاب تازه میروی

تو هم کلاسی پرنده ای

تو هم اتاقی ستاره ای

ورق ورق،سبک،جدا

شبیه یک کتاب پاره پاره ای

تو شکل قاصدک

تو شکل باد

تو شکل رفتنی

و راستش کمی شبیه من....شبیه این دل منی

تو با پرنده ها

تو با تمام بال های در به در

چه زود جفت و جور میشوی

تو بی هوا

تو بی خبر

تو دورِ دورِ دور میشوی

آهای زیباعزیز!

بیا چقدر دیر کرده ای

بیا،بیا فقط بگو

کجای آسمان

دوباره گیر کرده ای!

"آنها را دوست دارند!"

احساس گناه یعنی،حذف کردن اراده خداوند در زمین!

.

.

حتی لحظه ای!

                               حتی لحظه ای!

تصور نکنید که،

         تولدتان تصادفی بوده است!

عشق یعنی انتظار و انتظار
                                عشق یعنی هر چه بینی عکس یار
 
            عشق یعنی شب نخفتن تا سحر
                                عشق یعنی سجده‌ها با چشم تر
 
            عشق یعنی دیده بر در دوختن
                                عشق یعنی از فراقش سوختن
 
            عشق یعنی سر به در آویختن
                                عشق یعنی اشک حسرت ریختن
 
            عشق یعنی لحظه‌های ناب ناب
                                عشق یعنی لحظه‌های التهاب
 
            عشق یعنی بنده فرمان شدن
                                عشق یعنی تا ابد رسوا شدن
 
            عشق یعنی گم شدن در کوی دوست
                                عشق یعنی هر چه در دل آرزوست
 
            عشق یعنی یک تیمم یک نماز
                                عشق یعنی عالمی راز و نیاز
 
            عشق یعنی یک تبسم یک نگاه
                                عشق یعنی تکیه گاه و جان پناه
 
            عشق یعنی سوختن یا ساختن
                                عشق یعنی زندگی را باختن
 
            عشق یعنی همچو من شیدا شدن
                                عشق یعنی قطره و دریا شدن
 
            عشق یعنی پیش محبوبت بمیر
                                عشق یعنی از رضایش عمر گیر
 
            عشق یعنی زندگی را بندگی
                                عشق یعنی بندگی آزادگی

دوستت دارم

صدایش میکنم اما نباشد ره به گوش او صدایم

گناه من چه بود آخر که هجر و درویش گشته سزایم

اگه سوغات عشق او فقط حیرانی و آشفتگی باشد

مکن هرگز خداوندا از این حیرانی شیرین جدایم

چه شبهایی که نالیدم ز هجران و به درگاهش دعا کردم

نمیدانم  چرا  او  هم  ندارد  پاسخی  بهر  دعایم

من ارچه بیقرار هستم ولیکن خوب میدانم

در این وادی حیرانی فقط مستی شود جانا دوایم

اگر دیروز سر دادم من آواز خوشی امروز

به غیر از آه سوزانم کسی نشنیده است دیگر نوایم

تو گفتی نسترن او را ز جان و دل زنم فریاد

صدایش  میکنم  اما  نیابد  ره به  گوش  او  صدایم

بهترین درسها را در زمان سختی آموختم

              ودانستم صبور بودن یک نوع ایمان است....

و خویشتن داری یک نوع عبادت......

          فهمیدم ناکامی به معنی تأخیر است

                                                           نه شکست…….

          و خندیدن یک نیایش است……….

      زندگیتان در سختی و راحتی سرشار از امید باد !

عشق من برگرد

عشق من مریم دوستت دارم.

برگرد

تو را جان هر کسی را می پرستی

برگرد 

تو جان دخترمان آیدا

برگرد...

کسی که این را می خواند

دعا کند

که عشق من 

برگردد 

و در خواست طلاق نکند.

سرد خواهد شد روزهایت بی آغوشِ من ...

وقتی که سردت شد ،

بر تن کن

دروغ هایی را که می بافتی ...

نهال ضعیف امروز،با نیروی عشق
تنومندترین درخت فرداست
اما به راستی چه کسی میداند
زندگی و سرنوشت،دست در دست هم
در این بازی غریب
کجا میکشانندمان

وقتی یه مرد از پشت بغل میکنه

زنو معنیش واسه زن خیلی بیشتر از یه آغوشه

وقتی زن، مردو پشتش لمس میکنه حس میکنه

که یه حامی داره که عین کوه پشتشه

و احساس امنیت و آرامش میکنه

قدرت مرد رو حس میکنه

و افتخارمیکنه به مردش